Γειά σου! Το σημερινό θέμα θα είναι: «Ανεπιθύμητη μελάγχρωση και επαρκής αντηλιακή προστασία για τη μητέρα και το νεογέννητο, καθώς και το παιδί που μεγαλώνει».
Ένα φαινομενικά ασήμαντο θέμα, αλλά πάντα υπάρχει κάτι ασαφές που είναι καλό να διευκρινιστεί. Και μπορεί να είναι φρόνιμο, όταν αποκτήσετε ένα μωρό το καλοκαίρι, να κάνετε μια καλή συνεννόηση, είτε με γυναικολόγο είτε με δερματολόγο, να σας συστήσει προστασία, αλλά σύμφωνα με τον φαινότυπο.
Αυτό σημαίνει – τι χρώμα είναι το δέρμα, τι χρώμα είναι τα μαλλιά, τι είναι τα μάτια και ποια είναι η αντιδραστικότητα του δέρματος τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού για να επιλέξουν τα σωστά καλλυντικά . Γνωρίζουμε ότι τα αντηλιακά χωρίζονται σε χημικά και φυσικά.
Τα χημικά αντηλιακά είναι μόρια που απορροφούν ενέργεια από το ορατό φως και τη μετατρέπουν σε χημική ένωση. Είναι αρκετά αποτελεσματικά και καλά δοκιμασμένα καλλυντικά, οπότε δεν έχουμε καμία ανησυχία για το αν είναι επιβλαβές ή όχι.
Αλλά μερικές φορές οι μεταβολίτες που σχηματίζονται μετά από αυτή τη φωτοχημική αντίδραση μπορεί να είναι ερεθιστικοί. Γι’ αυτό χρησιμοποιούμε την άλλη ομάδα αντηλιακών προϊόντων για παιδιά, τη φυσική.
Βασίζεται σε ένα πολύ απλό παράδειγμα. Συνήθως είναι ορυκτοί κρύσταλλοι . Είτε πρόκειται για αλουμίνα είτε για άλλους κρυστάλλους, η επιφάνεια του κρυστάλλου λειτουργεί ως καθρέφτης και όταν οι ακτίνες του ήλιου φτάνουν στην επιφάνεια του κρυστάλλου, αντανακλάται και δεν φτάνει στο δέρμα.
Το μόνο μειονέκτημα αυτής της φυσικής προστασίας είναι ότι ξεθωριάζει. Τα περισσότερα από τα μέταλλα που εφαρμόζονται στα αντηλιακά προϊόντα έχουν ένα υπόλευκο χρώμα και έχουν μια ελαφρώς πιο δυσάρεστη κολλητικότητα και μια ελαφριά αίσθηση τριβής όταν εφαρμόζονται στο δέρμα. Ωστόσο, δεν έχουν αυτά τα χημικά παράγωγα μετά την αντηλιακή τους λειτουργία.
Γενικά τα παιδιά δεν πρέπει να επιλέγουν πολύ λιπαρά προϊόντα, δηλαδή να είναι μέτρια λεπόφιλα, αλλά όχι πολύ λιπαρά, βαριά, καθώς μπορεί να προκαλέσουν φλυκταινώδες εξάνθημα, π.χ. μικρά πυώδη σπυράκια.
Ενώ για τους γονείς, το αντηλιακό πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον τύπο του δέρματος . Εάν το δέρμα είναι ξηρό, το προϊόν πρέπει να είναι πιο παχύ, πιο πλούσιο σε μόρια λίπους, συστατικά λιπιδίων.
Σημασία έχει επίσης αν κάνουμε μπάνιο ή απλά μένουμε στην παραλία. Αν μπούμε στο νερό και δεν λιπαίνουμε ξανά, είναι επιθυμητό να χρησιμοποιήσουμε λάδια που δεν ξεπλένονται, παραμένουν στο δέρμα και μπορούν να επιτελούν την αντηλιακή τους λειτουργία.
Όπως ανέφερα τον όρο “αντηλιακή λειτουργία” , ο παράγοντας SPF μεταφράζεται από τα αγγλικά ως ” αντηλιακός παράγοντας προστασίας” ή ένας παράγοντας που μας εμποδίζει να καούμε από τον ήλιο. Πολύ συχνά ξεγελιόμαστε και πιστεύουμε ότι έχουμε πλήρη προστασία, συνολική κάλυψη.
Αυτό δεν είναι αλήθεια, δηλ. εφαρμόζοντας το προϊόν σύμφωνα με τις οδηγίες και τους κανόνες, συνήθως έχουμε διαφορετικούς κανόνες που πρέπει να ακολουθούμε.
Στο μπουκάλι, αν είναι σε μορφή σπρέι, λέει πώς με κάποια ανάπτυξη σώματος πρέπει να κάνουμε τόσους ψεκασμούς για να καλύψουμε το σώμα. Ή ποιο μέρος του δακτύλου να εφαρμόσετε στο πρόσωπο , στο ένα ή στο άλλο άκρο.
Πρέπει όμως να ξέρουμε επίσης ότι όσο μικρότερος είναι ο παράγοντας τόσο πιο συχνά πρέπει να εφαρμόζεται γιατί αλλιώς λήγει η επίδρασή του και μπορεί να καούμε. Πολλές ασθένειες, καθώς και η ανεπιθύμητη μελάγχρωση, όχι μόνο απαιτούν αντηλιακή προστασία, αλλά απαιτούν και μηχανική προστασία.