Προβολές: 128
Χρησιμοποιήθηκε υλικό των Stephen Garber, Marian Daniels Garber, Robin Friedman Spiesman
Πολλοί γονείς δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στα παιδιά τους στο σχολείο. Στο σπίτι τα παιδιά είναι ήρεμα και καλά, αλλά ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και ο δάσκαλος της τάξης θέλει συνάντηση γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί τη συμπεριφορά του μαθητή. Και οι γονείς εκπλήσσονται, για να το θέσω ήπια, δυσάρεστα.
Αναμφίβολα στην αρχή παίρνουν θέση άμυνας, γιατί δεν ξέρουν αυτή την πλευρά του παιδιού τους και δεν πιστεύουν ότι όντως έκανε αυτά που του προσάπτουν. Το λογικό ερώτημα είναι: “Τι συμβαίνει σε αυτή την τάξη και τι κάνει ή δεν κάνει ο δάσκαλος που κάνει το παιδί μου τόσο περίεργο;”
Οι αμφιβολίες εντείνονται εάν άλλοι δάσκαλοι δεν έχουν πει ακόμη ότι υπάρχει πρόβλημα με τη συμπεριφορά του παιδιού. Σε τέτοιες καταστάσεις, το πιο σημαντικό είναι να διατηρείς τον αυτοέλεγχο, να μην παίρνεις το μέρος κανενός και να ακούς τις δύο θέσεις – του μαθητή και του δασκάλου.
Στη συνέχεια, μπορεί να κριθεί εάν αυτό είναι ένα σημάδι προβληματικής συμπεριφοράς. Εάν εσείς οι ίδιοι παλεύετε συνεχώς με τη βίαιη φύση του γιου σας στο σπίτι, θα πρέπει να προσέχετε τη συμπεριφορά του στο σχολείο.
Εάν λάβετε προειδοποιήσεις από τον δάσκαλο, τότε τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Τα συναισθήματά σας πιθανότατα θα κυμαίνονται από θυμό που στρέφεται στη συμπεριφορά του παιδιού μέχρι αυτοκατηγορίες ότι κάνετε λάθος κάτι σοβαρό με την ανατροφή. Μην υποκύψετε σε αυτά τα συναισθήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά αρχίστε να διορθώνετε τα λάθη σας προτού υπάρξουν πιο σοβαρές συνέπειες.
Υπάρχουν διάφορες καταστάσεις και σημάδια που μπορούν να σας βοηθήσουν να μάθετε έγκαιρα εάν το παιδί σας έχει περιστατικά που θα προκαλούσαν προβλήματα στο σχολείο ή προσπαθεί ήδη να ενεργήσει προς αρνητική κατεύθυνση.
Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το αν το παιδί είναι άριστος μαθητής ή μέτριος. Μην σας καθησυχάζει το γεγονός ότι η κόρη σας έρχεται σπίτι μόνο με δεκάρια. Αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι δεν συμπεριφέρεται αλαζονικά με τους δασκάλους και δεν παρενοχλεί ψυχικά ή σωματικά τους συμμαθητές της.
Τα παιδιά που διαπρέπουν στο σχολικό υλικό και ξεχωρίζουν από τους άλλους μπορεί να έχουν συναισθηματικά, κοινωνικά ή συμπεριφορικά προβλήματα που προκαλούν απαράδεκτη συμπεριφορά στο σχολείο.
Πολύ συχνά οι κληρονόμοι πλούσιων οικογενειών, που επιδεικνύουν τέλεια ανατροφή στο σπίτι, είναι αλαζονικοί, αδίστακτοι στην τάξη, αδιάλλακτοι στις απόψεις των άλλων και αγενείς, συμπεριλαμβανομένων των δασκάλων. Συμβαίνει το αντίθετο – σε φτωχότερες οικογένειες, όπου γίνεται διαρκώς λόγος για χρήματα, οι γονείς αλληλοκατηγορούνται ότι είναι χαμένοι, τα παιδιά αρχίζουν να αναπτύσσουν κόμπλεξ.
Και εκτονώνουν αυτό το αίσθημα κατωτερότητας στους συμμαθητές τους. Προσπαθούν να γίνουν βασανιστές, παρενοχλώντας όποιον δεν είναι στο πλευρό τους. Οι γονείς που είναι πολύ ισχυροί θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πιθανώς ανατρέφουν επιθετικούς μικρούς.
Τα καταπιεσμένα ή χτυπημένα στο σπίτι, αυτά τα παιδιά είναι τόσο πράα όσο τα αρνιά στο σπίτι. Όταν όμως βρεθούν στο σχολείο, αλλάζουν ριζικά τη συμπεριφορά τους. Ξεσπούν όλο το θυμό στα άλλα παιδιά στους γονείς τους και αντιγράφουν τη συμπεριφορά της κυρίαρχης μητέρας ή του πατέρα τους.
Παιδιά με Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας έχουν μικρά διαστήματα συγκέντρωσης και είναι συνήθως τόσο παρορμητικοί που είναι πραγματική πρόκληση να κρατήσουν την προσοχή τους σε κάποιον ή κάτι. Αυτό αναπόφευκτα θα αντανακλάται στην πειθαρχία στην τάξη.
Οι μαθητές που αποτυγχάνουν να κάνουν φίλους στην τάξη μπορεί να συμπεριφέρονται ανάρμοστα μόνο και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή, ακόμη και με το κόστος να είναι ξένοι στην τάξη.
Τα παιδιά που αισθάνονται ανασφάλεια και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ή αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα στο σπίτι, επίσης μερικές φορές δυσκολεύονται να τα πάνε καλά στο σχολείο και να τηρούν τους κανόνες. Συνήθως δεν γνωρίζουν τη σχέση μεταξύ της συμπεριφοράς τους στο σχολείο και των προβλημάτων τους εκτός σχολείου.
Για να μάθετε εάν μπορείτε να περιμένετε από το παιδί σας να συμπεριφέρεται ανάρμοστα στο σχολείο, απαντήστε στις ακόλουθες ερωτήσεις:
- Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην οικογένεια όπως ασθένειες, παρεξηγήσεις μεταξύ γονέων ή σοβαρά οικονομικά προβλήματα;
- Συμπεριφέρεται το παιδί απαράδεκτα στο σπίτι;
- Θα το περιγράφατε ως πολύ ευαίσθητο;
- Το έχετε ακούσει να αντιδρά έντονα όταν μιλάει στο τηλέφωνο με τους συμμαθητές του;
- Μοιράζεται ότι μαλώνει συχνά με τους φίλους του;
- Κάνει υπερβολικά συναισθηματικά σχόλια για τους δασκάλους του;
- Δυσκολεύται με τις ασκήσεις για το σχολείο; Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα ή είδος εργασίας που είναι δύσκολο να χειριστεί;
- Μπορείτε να πείτε ότι είναι πολύ δραστήριο ή παρορμητικό;
- Είναι εύκολο να παρασυρθεί από τα λόγια των άλλων παιδιών; Συμβαίνει συχνά να κάνει κάτι λάθος ή να παραπλανηθεί από τους φίλους του;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προστατέψετε το παιδί σας από μελλοντικά προβλήματα στο σχολείο. Το πιο σημαντικό είναι να το γνωρίσεις καλά, έτσι θα ξέρεις τι να περιμένεις από αυτόν σε κάθε κατάσταση και σε κάθε περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται.
Φρόντισε να χτίσεις μια δυνατή σχέση από μικρή ηλικία, να περνάς όσο περισσότερο χρόνο μπορείς μαζί του, να συμμετέχεις σε όσο το δυνατόν περισσότερες από τις δραστηριότητές του, να μοιράζεσαι τα πάντα, από τα πιο μικρά μέχρι τα μεγαλύτερα γεγονότα στη ζωή του.
Αυτό θα δημιουργήσει ένα άτομο με αυτοπεποίθηση και συναισθηματικά σταθερό που ξέρει πώς να υπερασπίζεται τις θέσεις του χωρίς να ξεπερνά τα όρια της καλής συμπεριφοράς.
Μην περιμένετε να λάβετε τηλεφώνημα από το δάσκαλο. Εργαστείτε με το παιδί σας συνεχώς. Μην κάνετε το σχολείο του την πρώτη σας προτεραιότητα, δημιουργήστε ρεαλιστικές προσδοκίες για τα αποτελέσματά του και η ενθάρρυνση και ο έπαινος πρέπει να είναι η καθημερινή σας συνήθεια.
Μείνετε ενημερωμένοι για όλα όσα συμβαίνουν στο σχολείο της κόρης σας. Είναι σημαντικό για εκείνο να ξέρει ότι μιλάτε συχνά με τη δασκάλα του. Μην αποθαρρύνεστε από τις απαντήσεις στην ερώτησή σας “Τι συμβαίνει στο σχολείο;” Όπως “Δεν ξέρω” ή “Τίποτα ενδιαφέρον”.
Μην σταματάς να ρωτάς και κάνε υπομονή. Όταν το παιδί βεβαιωθεί ότι ενδιαφέρεστε πραγματικά για το τι συμβαίνει στο σχολείο και για το τι κάνει εκεί καθημερινά, θα γίνει η προτεραιότητά του.