Προβολές: 829
Πώς να ενδυναμώσετε την ανοσολογική προστασία των παιδιών χρησιμοποιώντας ομοιοπαθητικά φάρμακα; Έχουμε πολλά παραδείγματα που μας παρουσιάζονται από ομοιοπαθητικούς γιατρούς, με σκοπό τη μείωση της συχνότητας των ασθενειών στα παιδιά.
Υπάρχουν ομοιοπαθητικά φάρμακα που είναι εξαιρετικά κατάλληλα για συχνά άρρωστα παιδιά και ένα ραντεβού με οποιονδήποτε από αυτούς τους επαγγελματίες θα βοηθήσει το παιδί να αρρωσταίνει λιγότερο και όταν αυτό συμβαίνει, να αναρρώνει γρηγορότερα.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν φάρμακα που αυξάνουν άμεσα την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος όπως τα S ilicea, Phytolac, Echinacea – όταν χορηγούνται σωστά. Αυτά τα φάρμακα έχουν αποδειχθεί ότι διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού και τη δραστηριότητα των προστατευτικών κυττάρων στο σώμα του παιδιού.
Υπάρχουν ομοιοπαθητικά φάρμακα με τα οποία θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τα αίτια, εξαιτίας των οποίων το παιδί αρρωσταίνει συχνότερα ή ίσως, αντιμετωπίζοντας τους παράγοντες προδιάθεσης.
Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι τα παιδιά αρρωσταίνουν περισσότερο κατά τη διάρκεια της περιόδου φθινοπώρου-χειμώνα, όταν ο καιρός είναι κρύος και υγρός. Υπάρχουν ομοιοπαθητικά φάρμακα – όπως το Dulcamara, το Natrum sulfuricum, τα οποία εάν χορηγούνται με έναν συγκεκριμένο τρόπο – θα μπορούσαν να μειώσουν σημαντικά την ευαισθησία στην υγρασία και το κρύο.
Υπάρχουν επίσης φάρμακα που μπορούν να ανακουφίσουν το στρες και τη νευρική ένταση. Τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες, το άγχος οδηγεί σε μείωση της ανοσολογικής προστασίας, εξ ου και η ανάγκη για τέτοια φάρμακα.
Το άγχος στα παιδιά, θα μπορούσε να προκύψει καθώς εγγράφονται σε κάποιο νηπιαγωγείο ή παιδικό σταθμό για πρώτη φορά και ως αποτέλεσμα του χωρισμού τους από τους γονείς τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δυσκολεύονται να προσαρμοστούν σε μια ομάδα ή να αντιμετωπίσουν την εχθρότητα. Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά αισθάνονται άγχος και το άγχος αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες ασθένειες, όπως συζητήθηκε προηγουμένως.
Στην ομοιοπαθητική, υπάρχουν ορισμένα φάρμακα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να επηρεάσουμε την ψυχο-συναισθηματική κατάσταση του παιδιού, έτσι ώστε να μπορεί να αντέξει εύκολα αυτή τη μεταβατική περίοδο, να προσαρμοστεί καλύτερα στον παιδικό σταθμό, το νηπιαγωγείο ή το σχολείο και, κατά συνέπεια, να αρρωσταίνει λιγότερο.
Υπάρχουν ομοιοπαθητικά φάρμακα που καταπολεμούν επίσης ορισμένα βακτήρια που είναι κοινά σε ομάδες παιδιών, όπως ο Staphylococcus aureus, ο στρεπτόκοκκος διαφόρων ειδών, Escherichia coli – όταν πρόκειται για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Η χορήγηση αυτών των φαρμάκων, τα οποία παρασκευάζονται βάσει των σχετικών βακτηρίων, αυξάνει την ειδική ανοσολογική άμυνα του παιδιού.
Υπάρχουν επίσης φάρμακα που έχουν πολύ καλή επίδραση στην άμυνα κατά του ιού του σώματος και το πιο γνωστό από αυτά είναι το Oscillococcinum. Μπορεί να χορηγηθεί σε περίπτωση κινδύνου λοίμωξης – σε τέτοιες περιπτώσεις συνιστάται μία φορά την εβδομάδα, συνήθως σε φιαλίδιο. Αυτό βοηθά στην αύξηση της προστασίας από ιούς και κατ’ επέκταση σε λιγότερο συχνές ασθένειες.
Συμπερασματικά, εάν το παιδί είναι ήδη άρρωστο, υπάρχουν ορισμένα ομοιοπαθητικά φάρμακα που επιλέγονται με βάση :
- την καμπύλη θερμοκρασίας του παιδιού
- αν υπάρχει πονόλαιμος
- αν υπάρχει ρινική καταρροή και το είδος της ρινικής καταρροής
- βήχας – η παρουσία ή η απουσία του και το είδος του βήχα
Αυτά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορούν να διεγείρουν τη θεραπευτική δύναμη του ίδιου του σώματος, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τη μόλυνση πολύ πιο γρήγορα.
Η ομοιοπαθητική μέθοδος θεραπείας στα παιδιά είναι εξαιρετικά πολύτιμη, καθώς δεν έχει απολύτως καμία παρενέργεια, δεν υπάρχουν αντενδείξεις για τη λήψη ομοιοπαθητικών φαρμάκων και αυστηρές οδηγίες για τη χρήση τους. Είναι σημαντικό το παιδί να μην τρώει, ούτε να μασάει τσίχλα και καραμέλα, και επίσης να μην βουρτσίζει τα δόντια του 10-15 λεπτά πριν και μετά τη λήψη ομοιοπαθητικού φαρμάκου.
Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ότι, εάν είναι απαραίτητο, η ομοιοπαθητική μπορεί να συνδυαστεί με άλλα μέσα και μεθόδους θεραπείας. Κατά συνέπεια, πρέπει να εφαρμόζουμε πάντα την ομοιοπαθητική ως μία από τις πρώτες μας μεθόδους όταν φροντίζουμε ένα άρρωστο παιδί.