Οι ιογενείς λοιμώξεις στα παιδιά απασχολούν πάντα τους γονείς. Πάντα ανησυχούν για το αν το παιδί έχει ρινική καταρροή, βήχα, πυρετό ή έμετο και αναστατωμένο. Ειδικά μετά την έλευση του κοροναϊού, τα πράγματα ξεπέρασαν σχεδόν τον έλεγχο. Δόξα τω Θεώ, αυτή η μόλυνση δεν επηρεάζει σοβαρά τα παιδιά, όπως έχει αποδειχθεί μετά από εκατομμύρια περιπτώσεις παγκοσμίως.
Ωστόσο, τα μικρότερα παιδιά, που είναι νεογέννητα και βρέφη έως ενός έτους, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Η μέση ηλικία των ασθενών στον κόσμο είναι 7 χρόνια. Δηλαδή, μεταξύ των ηλικιών 2 και 13, τα παιδιά είναι πιο συχνά άρρωστα.
Πάνω από το 90% όλων των παιδιών δεν είχαν παράπονα ή είχαν ήπια συμπτώματα, κάτι που είναι καλό. Κατά μέσο όρο, ήταν δύο ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων έως τη διάγνωση, ειδικά μετά την έναρξη περισσότερων μαζικών εξετάσεων των ασθενών.
Σε γενικές γραμμές, η λοίμωξη από κοροϊό ξεκινά όπως κάθε άλλη ιογενής λοίμωξη – με πυρετό, ρινική καταρροή, πονόλαιμο, κόπωση, μυϊκούς πόνους ακολουθούμενο από βήχα, αντίστοιχα, σε ορισμένα παιδιά υπάρχει ναυτία, έμετος και διαταραχή.
Οι στατιστικές, οι οποίες γίνονται παγκοσμίως, έχουν ως εξής: ασυμπτωματική πορεία εμφανίζεται σε περίπου 4-5% των παιδιών – δεν υπάρχουν συμπτώματα, είναι απλώς φορείς. Και συνήθως έρχονται σε επαφή με τους γονείς ή τους φίλους τους. Ήπια – κάπου μεταξύ 50-51% των παιδιών έχουν πυρετό, κόπωση, όπως είπα, πόνοι στο σώμα, πονόλαιμος, έμετος, διαταραχή, εξαιρετικά ήπιος βήχας – στεγνώνει και εξαφανίζεται, ακόμη και πολύ συχνά χωρίς σοβαρή θεραπεία.
Ωστόσο, περίπου το 38,8% των παιδιών έχουν μέτρια πορεία. Εκεί έχουμε ήδη πνευμονία, η οποία δεν είναι πολύ σοβαρή, με βήχα, φυσικά, με πυρετό. Πολύ συχνά οδηγεί σε νοσοκομειακή θεραπεία βρογχιολίτιδας, λαρυγγίτιδας. Σε κάθε περίπτωση όμως, η θεραπεία είναι γεγονός.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, πάλι έχουμε πνευμονία με πυρετό – ήδη μιλάμε για πολύ πιο σοβαρή πνευμονία με δύσπνοια και κυάνωση. Η κυάνωση είναι ένας μώλωπας των χειλιών.
Η νοσηλεία είναι υποχρεωτική. Υπάρχει συριγμός, κάποιοι ξηροί συριγμοί, άλλοι είναι μικροί, υγροί, δηλαδή μιλάμε για σοβαρή πνευμονία. Αλλά η θεραπεία είναι ακόμα γεγονός. Στα παιδιά, το ποσοστό θνησιμότητας είναι σχεδόν 0.
Δυστυχώς, υπάρχουν, μεταξύ 3 και 10% κρίσιμων. Όχι μόνο υπάρχει πνευμονία στα παιδιά, αλλά δυστυχώς επηρεάζονται και άλλα όργανα και συστήματα. Δηλαδή, μιλάμε για εγκεφαλίτιδα – επηρεάζει τον εγκέφαλο, επηρεάζει τα νεφρά – νεφρική ανεπάρκεια.
Δυστυχώς, έχουμε ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου και μιλάμε εκ των πραγμάτων για την αποτυχία των πολυοργανισμών. Έτσι, σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορούμε ήδη να μιλήσουμε για ένα μοιραίο αποτέλεσμα, αλλά μέχρι στιγμής, ευτυχώς, έχουν μειωθεί στο ελάχιστο.
Νομίζω ότι, από όσο γνωρίζω 1 έως 5 περιπτώσεις παγκοσμίως, υπάρχουν αναφορές. Όπως σε αυτές τις περιπτώσεις, το παιδί είχε ταυτόχρονες ασθένειες, όπως ο διαβήτης, τα συγγενή καρδιακά ελαττώματα και άλλα.
Τα περισσότερα παιδιά που έχουν μολυνθεί μέχρι στιγμής έχουν έρθει σε επαφή με τους γονείς τους και τους φίλους τους ή τους οικογενειακούς φίλους τους. Πολύ λίγοι από αυτούς έχουν μολυνθεί στην κοινωνία, δηλαδή σε καταστήματα ή σε παιδικές χαρές. Επίσης, αναζητείται ακόμη μια εξήγηση για το γιατί αυτή η ιογενής λοίμωξη είναι πολύ πιο εύκολη για τα παιδιά.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, δεν έχουν αρκετούς υποδοχείς για να πιάσουν τον ίδιο τον ιό – τον κοραναϊό – για να μπορέσουν να τον πάρουν. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είναι αρκετά ισχυρό για να κάνει αυτή την κυκλική καταιγίδα, από την οποία πεθαίνουν οι περισσότεροι ενήλικες, και ο άλλος λόγος είναι ότι, ευτυχώς, δεν έχουν τέτοιες χρόνιες ασθένειες.
Οι χρόνιες ασθένειες είναι εξαιρετικά σπάνιες στα παιδιά, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές λόγω μόλυνσης από κοροναϊό. Ως επιβαρυντικός παράγοντας στα παιδιά είναι, όπως ήδη αναφέρθηκε, πολύ πρώιμη ηλικία – από νεογέννητα έως ένα έτος και την παρουσία άλλης αναπνευστικής λοίμωξης, την οποία δεν έχω πει μέχρι στιγμής, δηλαδή ταυτόχρονα ένα παιδί μπορεί να είναι άρρωστο από λοίμωξη από κοροναϊό, από τη γρίπη Α, έτσι μπορεί να αρρωστήσετε από ιούς ή ιλαρά. Δυστυχώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, το παιδί πρέπει να νοσηλευτεί και να αντιμετωπιστεί από στενούς ειδικούς.