Προβολές: 522
Τις περισσότερες φορές, οι γονείς ζητούν βοήθεια σε αυτήν την περίπτωση. Γιατί τρέχει η μύτη του παιδιού; Πρόκειται για μια φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου, η οποία εμφανίζεται συνήθως σε διάφορα στάδια. Συνήθως προκαλείται από ιούς – στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, και, πιθανώς, εάν το κρυολόγημα δεν αντιμετωπιστεί ή δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς, μπορεί να προκύψει επιπλοκή όπως βακτηριακή λοίμωξη.
Πώς ξεκινά η καταρροή; Συνήθως, ξεκινά ως φλεγμονή, πρήξιμο του ρινικού βλεννογόνου και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, το παιδί έχει προβλήματα με τη ρινική αναπνοή, ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμη ορατό ίχνος ρινικών εκκρίσεων. Λίγες μέρες αργότερα – αρχίζουν να εμφανίζονται αλλαγές – υδαρείς εκκρίσεις.
Πολύ συχνά, συνοδεύονται από φτέρνισμα και επακόλουθη εξέλιξη, καθώς αυτές οι εκκρίσεις αρχίζουν να γίνονται πιο πυκνές, γίνονται λευκές, μερικές φορές παραμένουν διαφανείς ή αποκτούν ένα λευκό ή ελαφρώς ιξώδες κιτρινωπό χρώμα. Τις περισσότερες φορές, θα μπορούσαν να αποφευχθούν, σε περίπτωση ταχείας θεραπείας, αλλά στο τέλος, αυτές οι εκκρίσεις γίνονται πολύ ιξώδεις και μπορεί να ποικίλλουν από κίτρινο έως κιτρινωπό-πράσινο χρώμα.
Οι γονείς ανησυχούν περισσότερο για τέτοιες εκκρίσεις, πιστεύοντας ότι είναι μια σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη, ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πολύ συχνά, οφείλονται σε αποφλοιωμένα επιθηλιακά κύτταρα, λόγω πολλών άλλων παραγόντων.
Σε κάθε περίπτωση ή στις περισσότερες περιπτώσεις, η ρινική καταρροή προκαλείται από ιούς και όπως ήδη γνωρίζουμε – αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με τη χρήση ομοιοπαθητικών μέσων, που είναι φυσικές μέθοδοι και θεραπείες που δεν περιλαμβάνουν αντιβιοτικά.
Ποιες ομοιοπαθητικές θεραπείες επιλέγουμε εξαρτάται από το στάδιο της ρινικής καταρροής και τη γενικότερη κατάσταση του παιδιού. Πολύ συχνά, η ρινική καταρροή συνοδεύεται από ερεθισμό στα μάτια, πονοκέφαλο και αδιαθεσία. Μπορεί να υπάρχει πονόλαιμος, το φτέρνισμα μπορεί να αντικατασταθεί από βήχα σε κάποιο σημείο. Ο πυρετός μπορεί να ανέβει και οι τιμές του μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές.
Έτσι – λαμβάνοντας υπόψη τις παρενέργειες, λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο των εκκρίσεων και το στάδιο στο οποίο υπάρχει ρινική καταρροή, οι ομοιοπαθητικοί γιατροί καθορίζουν ποιες ομοιοπαθητικές θεραπείες θα χρησιμοποιήσουν. Στην αρχή της ρινικής καταρροής – τις πρώτες δύο ή τρεις ημέρες μετά την έναρξη της νόσου, δεν είναι περίεργο να σκεφτόμαστε το oscillococcinum. Είναι πιο αποτελεσματικό τις πρώτες δύο έως τρεις ημέρες μετά την έναρξη μιας λοίμωξης – είτε ένα φιαλίδιο τρεις φορές την ημέρα είτε δύο φορές την ημέρα.
Προφανώς, ένα μόνο κουτί θα αρκούσε, καθώς περιέχει 6 φιαλίδια, ώστε ένα φιαλίδιο να χορηγείται τρεις φορές την ημέρα, για περίοδο δύο ημερών ή δύο φορές την ημέρα για περίοδο τριών ημερών.
Για ξηρά κρυολογήματα χωρίς εκκρίσεις, συνιστούμε συχνά Stikta pulmonaria ή Apis melifika ή Ferum phosphoricum. Όπως αναμενόταν, αυτό εξαρτάται από παράλληλους παράγοντες, ένας από τους οποίους είναι η καμπύλη θερμοκρασίας.
Όταν η ρινική καταρροή αρχίζει να “ρέει”, όπως λέμε στην αρχή, και εκδηλώνεται ως υδαρείς καθαρές εκκρίσεις, συχνά φτέρνισμα – το κύριο φάρμακο είναι το Alium cepa. Και με το Alium sepa, το ενδιαφέρον είναι ότι βασίζεται στο σκόρδο και το κρεμμύδι, το οποίο είναι ίσως ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα σε κρυολογήματα με αυτό το χαρακτηριστικό – υδαρής, διαυγής ρινική καταρροή, συχνό φτάρνισμα.
Για το συχνό φτάρνισμα, μπορούμε να προσθέσουμε το Alium cepa ή το Nux Vomica – επίσης ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για το συχνό φτάρνισμα. Εάν έχουμε την αίσθηση ότι το παιδί έχει πόνο και προφανώς ένα μεγαλύτερο παιδί, τότε συνιστάται το Kalium Iodatum ή κάποιο άλλο φάρμακο στη θέση του Alium cepa.