Προβολές: 664
Η ανεπάρκεια του σιδήρου στα μωρά είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο τον τελευταίο καιρό. Πιθανότατα, υπήρχαν παρόμοια προβλήματα και στο παρελθόν, αλλά δε συζητήθηκαν και δεν ήταν αρκετά γνωστά. Ο σίδηρος είναι ένα ιχνοστοιχείο που είναι απαραίτητο για την παραγωγή αιμοσφαιρίνης.
Η αιμοσφαιρίνη είναι το μέρος των ερυθρών αιμοσφαιρίων που μεταφέρει οξυγόνο.
Όταν υπάρχει ανεπάρκεια σιδήρου, προκαλείται μια ασθένεια που ονομάζεται αναιμία. Η αναιμία της ανεπάρκειας σιδήρου είναι μία από τις πολλές μορφές αναιμίας.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει αρκετός σίδηρος στο μητρικό γάλα. Η πρακτική μου με έχει διδάξει ότι όταν ένα παιδί δεν λαμβάνει σίδηρο έγκαιρα, μπορεί να εμφανιστεί αναιμία, δηλαδή ένα μωρό μπορεί να εμφανίσει ανεπάρκεια σιδήρου.
Το μυστικό είναι να μην είμαστε μεγαλομανείς ή φανατικοί. Όταν έρθει η ώρα να δώσετε στο μωρό σίδηρο, ακόμα και αν το μωρό σας θηλάζει, είναι προτιμότερο να το τροφοδοτείτε με άλλες ουσίες και τρόφιμα. Αφήστε το μωρό να θηλάσει περισσότερο, αλλά επίσης να τρέφεται με λαχανικά, κρέας και αυγά, δηλαδή τρόφιμα που παρέχουν σίδηρο.
Ποια είναι τα συμπτώματα της έλλειψης σιδήρου;
Συνήθως είναι η παχυσαρκία και το πολύ χλωμό δέρμα. Μερικές φορές η κατάσταση γίνεται ιδιαιτέρως ενοχλητική. Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος – το μωρό σας δεν έχει όρεξη, δεν τρώει αρκετό κρέας, φρούτα, λαχανικά και αυγά και γίνεται αναιμικό, το οποίο μειώνει περαιτέρω την όρεξη και τελικά αυξάνει την αναιμία.
Ένα κοινό σύμπτωμα είναι μια έντονα κόκκινη γλώσσα – πρησμένη, ξηρή και επώδυνη
Αυτά είναι επίσης σημάδια αναιμίας. Το δέρμα μπορεί να γίνει ξηρό και ευαίσθητο, αλλά δεν παρουσιάζουν όλα τα μωρά με αναιμία αυτά τα συμπτώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν η αναιμία έχει ήδη γίνει σοβαρή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γονείς δεν συνειδητοποιούν καν ότι το μωρό έχει ανεπάρκεια ιχνοστοιχείων.
Υποθέτουμε ότι μέχρι τον έκτο μήνα το μωρό θα έχει έλλειψη σιδήρου. Γιατί; Επειδή τα ιχνοστοιχεία που έχει προσλάβει το μωρό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της μητέρας έχουν εξαντληθεί.
Βασικά, έχει πάρει από τη μητέρα επαρκή ποσότητα σιδήρου που απαιτείται για να μπορεί να αναπτυχθεί καλά για έξι μήνες. Όταν δεν δίνουμε στο μωρό αρκετό σίδηρο τον πέμπτο έως τον έκτο μήνα (ακόμη και με τη βρεφική φόρμουλα, στο μωρό πρέπει να χορηγηθεί σίδηρος από τον τέταρτο μήνα), τότε το μωρό έχει αναιμία. Εάν το μωρό σας είναι εγγεγραμμένο στο Ταμείο Υγείας, ο παιδίατρος σας θα σας προειδοποιήσει για τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου του μωρού.
Και αν είστε με ένα ιδιωτικό γιατρό, θα σας ζητήσουν μια εξέταση αίματος.
Ένας πρότυπος αριθμός αίματος θα δείξει εάν η αιμοσφαιρίνη είναι αρκετά υψηλή για το μωρό και εάν είναι απαραίτητο να λάβει πρόσθετα θρεπτικά συστατικά που περιέχουν σίδηρο ή αν θα αντισταθμιστεί η ανεπάρκεια με οποιοδήποτε φάρμακο.
Ποια τρόφιμα περιέχουν σίδηρο;
Τα τρόφιμα που είναι καλύτερα γνωστό ότι περιέχουν σίδηρο είναι φυλλώδη λαχανικά όπως το dock και το σπανάκι. Αν και αυτό αμφισβητήθηκε πρόσφατα, εξαρτάται από το πώς τα καταναλώνετε. Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι ότι υπάρχει σίδηρος στο κρέας, κόκκινο κρέας, κοτόπουλο και στο ψάρι.
Ο σίδηρος είναι επίσης παρών σε μερικά τρόφιμα όπως φασόλια, μπιζέλια και φακές. Αλλά τα παιδιά μπορούν να τρέφονται με βραστό φαγητό όχι πριν από τον δέκατο μήνα. οπότε στην πραγματικότητα είναι πολύ σημαντικό το μωρό να τρέφεται με κρέας μετά τον έκτο μήνα και με κρόκο μέχρι τον έβδομο – όγδοο μήνα. Με αυτό τον τρόπο θα πάρει την απαραίτητη ποσότητα σιδήρου.
Με τα μεγαλύτερα παιδιά, πρέπει να επιμείνουμε στην κατανάλωση φαγητού που περιέχει σίδηρο. Για παράδειγμα, το πρωινό πρέπει να περιέχει τουλάχιστον ένα αυγό και θα πρέπει να υπάρχει κρέας στο μεσημεριανό γεύμα.
Δεν μιλάμε για τεράστιες ποσότητες ή για την κατανάλωση κρέατος κάθε μέρα, αλλά για την τακτική κατανάλωση κρέατος, αυγών και σούπας. Για τα παιδιά που έχουν κληρονομική αναιμία, πρέπει επίσης να χορηγηθεί φολικό οξύ.
Σε περιπτώσεις θαλασσαιμίας, δεν αρκεί να δοθούν στο παιδί ή στον ενήλικα μόνο συμπληρώματα σιδήρου. Απαιτούνται επίσης άλλες ουσίες.
Γενικά, όταν εντοπίζεται έλλειψη σιδήρου, επικοινωνήστε πρώτα με τον παιδίατρό σας. Αν δεν λάβετε τα επιθυμητά αποτελέσματα ακολουθώντας τις οδηγίες και τη θεραπεία του, θα πρέπει να πάτε σε έναν αιματολόγο.