Προβολές: 666
«Μαμά, τώρα θα μπούμε στο αυτοκίνητο και θα με αφήσεις να κυνηγήσω» είναι κατηγορηματική η Άνι και με κοιτάει επίμονα στα μάτια. «Κυνηγητό» ονομάζει το παιχνίδι Subway Surfers, που έχει δει στο κινητό του πατέρα της, ο οποίος (εντελώς μεταξύ των άλλων) είναι πρωταθλητής μεταξύ όλων των γνωστών του που παίζουν το παιχνίδι. Αλλά αυτό δεν έχει σχέση, α;!-)
Η Άνι μόνη της έμαθε να παίζει το παιχνίδι και ενοχλητικά γρήγορα. Και τώρα είναι πολύ καλή. Αλλά για την Άνι υπάρχει ένα πρόβλημα – ενώ ο πατέρας της μπορεί να παίζει ανά πάσα στιγμή, η Άνι έχει περιορισμούς και παίζει πολύ σπάνια, π.χ. όταν πρέπει να κάθετε στο αυτοκίνητο για πολύ ώρα και θα κοιμόνταν εάν δεν έκανε κάτι άλλο.
Ενώ οι ασχολίες της Άνις είναι αθώες, επειδή είναι μικρό παιδί ακόμα, το παιδί φύλων δεν κατάφερε να τελειώσει το σχολείο επειδή εθίστηκε στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και ολόκληρες νύχτες έπαιζε. Ήταν τρομακτικό!
Η Καναδή ψυχολόγος Άλισον Σέϊφερ προειδοποιεί:
«Οι άνθρωποι εθίζονται στα παιχνίδια. Ο εθισμός αυτός είναι ακριβώς τόσο σοβαρός όπως και κάθε άλλος. Πάρα που δεν έχει βλαβερή επίδραση στο σώμα, όπως ο εθισμός σε ουσίες, ο εθισμός σε κάποιο παιχνίδι ή στο τζόγο επίσης μπορεί να καταστρέψει ζωές.
Ο εθισμός είναι τρόπος να δραπετεύσεις ή να βρεις ψεύτικη «δυνατή αίσθηση», «χαρά», «κέφι», «ξεκόλλημα», «απογείωση» από τη ζωή που αλλιώς στερεί αυτά τα πράγματα. Αυτό ιδιαίτερα είναι σε ισχύ για τα παιχνίδια με διαδραστικές φαντασιώσεις, στα οποία οι παίκτες αλληλεπιδρούν μέσω αβατάρ, λειτουργική φιγούρα μέσω της οποίας μπορούν να αποκτήσουν κύρος, ανύπαρκτο για αυτούς στην πραγματικότητα.
Με τον καιρό … το παιχνίδι μπορεί να γίνει σχεδόν 24-ωρη απασχολία. Ο εθισμός αλλάζει τη ροή της ζωής (το παιδί αρχίζει να παίζει νύχτες ολόκληρες, χάνει φίλους και διασυνδέσεις όσο παίζει)
Ποιες λύσεις ώμος υπάρχουν;
Συζητήστε τις ανησυχίες σας.
«Αυτή την εβδομάδα μόνο δύο μέρες πήγες σχολείο»
«Δεν έχεις δει τον φίλο σου, τον Τζός, παραπάνω από έναν μήνα»
«Κοιμάσαι μόνο μερικές ώρες»
Περιορίστε τον χρόνο για παιχνίδια.
Προσπαθήστε να διαπραγματευτείτε με το παιδί πόσο χρόνο θα παίζει. Παρακολουθείτε εάν στο υπόλοιπο δείχνει σημάδια ανησυχίας και άγχους. Εάν δεν μπορεί να αντέξει χωρίς το παιχνίδι αυτό θα σας δώσει το σήμα ότι η κατάσταση είναι σοβαρή και το πάθος έχει γίνει εθισμός.
Ενθαρρύνετε το παιδί να τον ελέγξει.
Οι εθισμένοι συχνά αρνιούνται το πρόβλημα, ειδικά οι παίκτες, επειδή η ασχολία φαίνεται αθώα, δηλαδή – ένα παιχνίδι ποιόν μπορεί να βλάψει; Ζητήστε από το παιδί να ελέγξει και να διαπιστωθεί μόνο του ότι αυτό δεν είναι μόνο δική σας γνώμη αλλά πιο πολύ ψυχολογικό πρόβλημα από το οποίο πάσχουν πια όχι λίγοι άνθρωποι. Οι επιφυλάξεις σας είναι αποτέλεσμα της φροντίδας και της αγάπης και όχι της οργής και της έλλειψης κατανόησης.
Ζητήστε θεραπεία.
Αυτή μπορεί να απαιτεί συνδρομή σε επαγγελματικό πρόγραμμα. Να ελπίζουμε ότι εάν ακολουθήσετε τα βήματα που αναφέραμε άνω, προσδιορίζοντας άμεσα την εξάρτηση, το παιδί θα είναι πιο πρόθυμο να ακούσει τις επιφυλάξεις σας. Εάν είστε επιθετικοί και αντιδράτε φανερά, το πιθανότερο είναι να αγνοήσει τις ανησυχίες σας και απορρίψτε την επιρροή σας.
Μην ξεχνάτε ότι ο εθισμός ως σύνολο είναι απόπειρα φυγής από τις προκλήσεις της ζωής. Εάν το παιδί σας έχει πρόβλημα με την αυτοεκτίμηση του και την κοινωνική προσαρμογή του, προσπαθήστε να του δείξετε το πρόβλημα άμεσα. Βοηθήστε το παιδί να βρει ερέθισμα και κοινωνικές σχέσεις εκτός διαδικτύου, μέσω εποικοδομητικών σχέσεων με τους άλλους.»
«Να που με σκότωσαν, μαμά!» – φωνάζει χαρούμενη η Άνι και εγώ δεν μπορώ να αποφύγω τη σκέψη ότι κάτι βαθειά δεν είναι έτσι όπως θα έπρεπε. Το ένστικτο για ζωή (κίνηση, ταξίδια) έχει μπερδευτεί με το ένστικτο για τον θάνατο (το παιχνίδι).
Πως θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση όταν η Άνι θα έχει δικό της κινητό; Όλα τα πράγματα με μέτρο είναι καλά, λένε οι γιαγιάδες και έχουν δίκαιο. Κατηγορηματικά είμαι κατά των απαγόρευσαν, επειδή αυτές μόνο αυξάνουν την όρεξη. Δεν πρέπει να του απαγορεύετε κάτι, αλλά δεν πρέπει να μένει και χωρίς έλεγχο! Πρέπει να υπάρχουν σαφή όρια και κανόνες, το παιδί πρέπει να μάθει να τους τηρεί.
Στην περίπτωση των παιχνιδιών ή των ταινιών – μπορεί, αλλά μόνο έως 1 ώρα την ημέρα. Το λέω αυτό και γνωρίζω ταυτόχρονα ότι δεν με πιστεύω πια … Θα πρέπει να βασιστούμε στην κοινή λογική της Άνις γιατί διαφορετικά είμαστε χαμένοι:-)