Προβολές: 305
Ποια είναι η πρώτη σχέση που κάνετε όταν ακούτε τη λέξη πειθαρχία; Όλοι το αποδέχονται διαφορετικά και αυτό οφείλεται στην ανατροφή που έλαβε κάποιος κατά την παιδική ηλικία. Για μερικούς, αυτή η ιδέα διαρκεί μια ζωή, άλλοι την αλλάζουν όλα αυτά τα χρόνια, αναπτύσσοντας τις δικές τους ιδέες καλής συμπεριφοράς, διαφορετικές από αυτές των γονιών τους.
Οι ενήλικες μπορούν να δώσουν μια σειρά από ορισμούς της πειθαρχίας. Ο καθορισμός ορίων, ακριβών κανόνων, υπακοής, καθημερινής ρουτίνας, τιμωρίας, επιμονής και εκπαίδευσης είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν σκληρά εκπαιδευτικά μέτρα, και για αυτούς η λέξη ισοδυναμεί με σοβαρή τιμωρία και ακόμη και χαστούκι.
Για τα παιδιά, η λέξη πειθαρχία συνήθως σημαίνει τιμωρία. Εναπόκειται σε εσάς να αλλάξετε αυτήν την ένωση στο κεφάλι του μικρού άνδρα, ώστε να μην ακούγεται τόσο τρομακτικό, αλλά να έχει εποικοδομητικό και θετικό νόημα. Συνεχίστε να επαναλαμβάνετε στον εαυτό σας ότι η πειθαρχία είναι στην πραγματικότητα μια εκδήλωση καλής συμπεριφοράς και προσπαθήστε να μεταδώσετε το ίδιο νόημα στους κληρονόμους σας, οι οποίοι μια μέρα θα γίνουν γονείς επίσης.
Δεν υπάρχουν ιδανικά παιδιά, όπως και δεν υπάρχουν ιδανικοί ενήλικες. Ακόμα και τα πιο υπάκουα παιδιά βγαίνουν από τον «σωστό δρόμο» και μερικές φορές αποκλίνουν. Όταν ξεχειλίζει το ποτήρι της υπομονής, μπορούν να χτυπήσουν έναν φίλο στο νηπιαγωγείο, να τσακωθούν πάνω από ένα κουβά και ένα φτυάρι με το αγόρι δίπλα, να ρίξουν άμμο στο κεφάλι ενός κοριτσιού ή να είναι αγενείς με τον αδερφό τους.
Εάν η προσοχή σας είναι πλήρως εστιασμένη στις κακές πράξεις, θα “βγάλουν” τα μάτια σας συνεχώς και η συχνότητα σίγουρα θα σας ρίξει ισορροπία. Όσο δύσκολο είναι και μερικές φορές, προσπαθήστε να διατηρήσετε τον αυτοέλεγχο και προσπαθήστε να εξαλείψετε την κακή συμπεριφορά αντικαθιστώντας το με καλό. Η διακοπή μιας κακής πράξης αυτή τη στιγμή δεν θα έχει διαρκή αποτελέσματα.
Πάντα δώστε ένα παράδειγμα για το πώς το αγόρι ή το κορίτσι σας μπορεί να αντιδράσει θετικά σε μια κατάσταση, αντί να δημιουργεί προβλήματα ή να θυμώνει. Το προσωπικό παράδειγμα είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό. Εάν χάσετε τον έλεγχο της ψυχραιμίας σας και σας βλέπει να ουρλιάζετε υστερικά ή να πετάτε αντικείμενα, μην εκπλαγείτε όταν παρατηρείτε την ίδια αντίδραση σε αυτόν.
Το αποτέλεσμα της αλλαγής συμπεριφοράς έρχεται με την ενθάρρυνση των καλών πράξεων. Η προσοχή σας πρέπει να επικεντρωθεί σε αυτά, ώστε να γίνει κανόνας.
Δεν υπάρχει καθολική συνταγή για την οικοδόμηση πειθαρχίας. Κάθε παιδί έχει διαφορετικό χαρακτήρα και αν μια προσέγγιση λειτουργεί για ένα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα λειτουργήσει για ένα άλλο. Ακόμα και οι γονείς που έχουν δύο, τρία ή περισσότερα παιδιά είναι πεπεισμένοι ότι η ίδια ανατροφή δίνει διαφορετικά αποτελέσματα και πρέπει να αλλάξουν τις ενέργειές τους.
Και ένα ακόμη πράγμα – όχι πάντα η ίδια τακτική έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα δύο φορές. Την πρώτη φορά μπορεί να είναι σε θέση να επιτύχει τον στόχο του, αλλά την επόμενη φορά που θα έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Επομένως, όταν δημιουργείτε πειθαρχία στο σπίτι, προσεγγίστε κάθε ένα από τα νέα μέλη της οικογένειάς σας ξεχωριστά.
Ωστόσο, όταν δημιουργείτε πειθαρχία, δεν μπορείτε να βασίζεστε μόνο στα λόγια. Φανταστείτε την κατάσταση – το παιδί σας 2-4 ετών ξαπλώνει στην πλάτη του στη μέση του σούπερ μάρκετ, χτυπώντας το κεφάλι του στο έδαφος, κουνώντας τα χέρια και τα πόδια του προς όλες τις κατευθύνσεις και ουρλιάζοντας ανεξέλεγκτα επειδή αρνήσατε να του αγοράσετε μερικές καραμέλες. Θα μπορέσετε να τον ηρεμήσετε σε αυτό το σημείο μόνο μιλώντας; Δεν έχετε καμία ευκαιρία.
Θα επιτύχετε το ίδιο αποτέλεσμα αν προσπαθήσετε θυμωμένα να κάνει την εργασία του με απλά λόγια, ή όταν ότι πρέπει να τελειώσει το παιχνίδι του στο τηλέφωνο. Μια εφάπαξ συνομιλία μετά το πέρασμα της καταιγίδας δεν θα έχει επίσης μόνιμη επίδραση. Μπορεί να είναι χρήσιμο για το επόμενο τέτοιο γεγονός, αλλά σε μια ή δύο εβδομάδες τη συνομιλία δεν θα τη θυμάται πλέον.
Γι ‘αυτό τα λόγια σας πρέπει πάντα να σχετίζονται με πραγματικές ενέργειες. Και μην χρησιμοποιείτε απλώς απειλές, γιατί τα παιδιά μαθαίνουν πολύ γρήγορα ότι όταν δεν υπάρχουν πραγματικές συνέπειες, μπορούν πάντα να ξεφύγουν από ένα αδίκημα. Χωρίς να το παρακάνετε, εφαρμόστε μεθόδους κινήτρων και ποινές, χωρίς, φυσικά, να είστε πολύ αυστηροί.