Προβολές: 513
Μια εξαιρετικά σημαντική και ενδιαφέρουσα ερώτηση είναι πώς συνδυάζουμε ζωικά προϊόντα με άλλα τρόφιμα στο μενού μας, γιατί σε αυτήν την περίπτωση, υπάρχουν διαφορετικά συστήματα. Υπάρχει ένα σύστημα συνδυασμού μέσω ξεχωριστής τροφοδοσίας – ένα σύστημα που είναι πιθανώς ευρέως γνωστό σε όλους.
Όταν συνδυάζουμε το κρέας με το ψωμί, το ρύζι ή τις πατάτες, αποδεικνύεται πραγματικά ένας φοβερός συνδυασμός επειδή έχουν διαφορετικά ένζυμα και, φυσικά, απαιτούν διαφορετικά πεπτικά συστήματα.
Όταν το φαγητό συνδυάζεται με αυτόν τον τρόπο, παραμένει στο στομάχι πολύ περισσότερο
Δεν είναι οι κανονικές δύο ώρες, οι οποίες είναι γενικά απαραίτητες για την απελευθέρωση του στομάχου, αλλά παραμένει για περίπου τρεις έως τέσσερις ώρες, και κατά τη διάρκεια αυτής της παραμονής, αρχίζουν οι διεργασίες σήψης. Η αποσύνθεση είναι μια διαδικασία σε πρωτεΐνες με εξαιρετικά τοξικά απόβλητα.
Το δημοφιλές σύστημα προσφέρει συνδυασμό κρέατος μόνο με λαχανικά. Στην εμπειρία μας, ωστόσο, αποδείχθηκε ότι μπορούμε να αντέξουμε κάτι περισσότερο. Αποδείχθηκε ότι υπάρχει ένας τρόπος για να συνδυάσετε τους υδατάνθρακες με το κρέας, και όμως στον γαστρεντερικό σωλήνα διαχωρίζονται και μεταβολίζονται ξεχωριστά, έτσι ώστε μετά από δύο μόνο ώρες, το στομάχι να καθαρίζεται και να λαμβάνεται πιο επιθυμητή τροφή.
Αποδείχθηκε ότι εάν καταναλώνουμε μια μερίδα υδατανθράκων – ρύζι, πατάτες, ψωμί, βρασμένο κινόα, καλαμπόκι και καταναλώνουμε αμέσως άλλο προϊόν, όπως ψάρι ή κρέας, χωρίς περίοδο αναμονής στο γαστρεντερικό σωλήνα, αυτά τα προϊόντα τείνουν να μην αναμιγνύονται.
Πολλές φορές, αυτό δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό, αλλά το στομάχι είναι ένας ελαστικός σάκος που δεν αναμιγνύει όλα τα συστατικά των τροφίμων.
Εάν τρώμε ένα φαγητό, το στομάχι σφίγγεται και στη συνέχεια το επόμενο φαγητό που τρώμε είναι διατεταγμένο σε στρώματα – κάτι σαν ένα διαμέρισμα τρένου, για να το πούμε, και σε αυτό το διαμέρισμα, το φαγητό οδηγείται κάτω από τα περισταλτικά κύματα μέχρι το γαστρεντερικό σωλήνα και αφήνει έτσι το σώμα ξεχωριστά.
Δηλαδή, εάν τρώμε ένα μέρος ρυζιού και στη συνέχεια τρώμε ψάρι ή κρέας, στο γαστρεντερικό μας σωλήνα, αυτά τα προϊόντα διαχωρίζονται και μεταβολίζονται, χωνεύονται ξεχωριστά χωρίς κανένα πρόβλημα. Έτσι, εκτός από τη δημοφιλή ξεχωριστή διατροφή, σύμφωνα με την οποία πρέπει να καταναλώνουμε ζωικά προϊόντα μόνο με λαχανικά, μπορούμε επίσης να έχουμε αυτήν την επιλογή, την οποία ονόμασα «διαδοχική σίτιση».
Καταναλώνουμε μια μερίδα υδατανθράκων – βρασμένο ρύζι, μαγειρευτά λαχανικά, βραστά κινόα, φακές, ακόμη και όσπρια, και έτσι λέμε “για επιδόρπιο” καταναλώνουμε κρέας. Στη γαστρεντερική οδό, αυτή η διαίρεση εμφανίζεται επίσης και η ανοχή της διατηρείται για έως και δύο ώρες πριν πειναστούμε ξανά και αρχίσουμε να αισθανόμαστε απώλεια βάρους και δυσφορία.
Εάν τρώμε ένα κομμάτι ρυζιού και ένα κομμάτι κρέατος – αναμιγνύεται στο στομάχι, αλλά εάν τρώμε ρύζι πρώτα και ως δεύτερη μερίδα – το ζωικό προϊόν, στο στομάχι διαχωρίζονται και χωνεύονται εξαιρετικά εύκολα και αποτελεσματικά.