Προβολές: 1852
Ας μιλήσουμε για το κοινό κρυολόγημα. Δυστυχώς, η ρινίτιδα είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο από την παιδική ηλικία, δηλαδή από τη γέννηση έως την ηλικία των 100 ετών. Στην πραγματικότητα, οι μητέρες μικρών μωρών φοβούνται περισσότερο αυτήν την κατάσταση.
Μια ρινίτιδα μπορεί να ξεκινήσει στο νοσοκομείο μητρότητας. Πολύ συχνά, σχετίζεται με νοσοκομειακές λοιμώξεις, ή με αλλεργικές εκδηλώσεις. Δηλαδή, συνδέεται πολύ συχνά με βακτηριακές λοιμώξεις, ιογενείς λοιμώξεις και μερικές φορές αλλεργική ρινίτιδα. Επομένως, είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ αλλεργικής ρινίτιδας και οξείας ρινίτιδας, είτε ιογενούς είτε βακτηριακής.
Η αλλεργική ρινίτιδα είναι συνήθως εποχική. Δυστυχώς, υπάρχει επίσης αλλεργική ρινίτιδα, η οποία εμφανίζεται καθ’όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά η πιο συνηθισμένη είναι η αλλεργική ρινίτιδα, που σχετίζεται με τη γύρη κατά την ανθοφορία φυτών και χόρτων. Πολλοί άνθρωποι δε γνωρίζουν ότι ακόμη και τα ανθισμένα χόρτα αποτελούν επίσης σοβαρό πρόβλημα για τους πάσχοντες από αλλεργίες.
Ωστόσο, η αλλεργική ρινίτιδα όλο το χρόνο σχετίζεται με αλλεργίες στη σκόνη, τη μούχλα, τα μικροκρόνια, τα κατοικίδια ζώα, τα σωματίδια κατσαρίδας και τις τροφικές αλλεργίες.
Ενώ η οξεία ρινίτιδα ή η οξεία καταρροή εμφανίζεται ξαφνικά, μερικές φορές μπορούμε ακόμη και να προβλέψουμε τον ακριβή χρόνο της έναρξής της, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες και είναι μικρότερης διάρκειας. Δηλαδή, μέσα σε μία ή δύο εβδομάδες. Δυστυχώς, για μερικά παιδιά μιλάμε για κρύωμα στον κήπο, που ξεκινά τον Σεπτέμβριο και τελειώνει τον Μάιο ή τον Ιούνιο, όταν τελειώνουν οι επισκέψεις στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι παιδιά με χαμηλότερη ανοσία και συχνά είναι άρρωστα. Γι ‘αυτό, γονείς, μην φοβάστε, υπάρχουν περιπτώσεις όπως αυτές.
Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν κρυολογήματα, τα οποία είναι εξαιρετικά σπάνια, η λεγόμενη “ορμονική ρινίτιδα” που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση στις γυναίκες. Υπάρχουν, δυστυχώς, κρυολογήματα, που είναι μια παρενέργεια ορισμένων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων φαρμάκων για υψηλή αρτηριακή πίεση και βήτα-αποκλειστές – ρεσερπίνη, ανταγωνιστές ασβεστίου και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η υπερβολική χρήση ρινικών σταγόνων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε έναν τύπο ρινικής καταρροής. Δηλαδή, τα παιδιά που εφαρμόζουν μόνα τους ρινικές σταγόνες ή γονείς που, σε μια προσπάθεια να θεραπεύσουν το παιδί τους, κάνουν μόνιμη κατάχρηση τους και πολύ συχνά χρησιμοποιούν σταγόνες που περιέχουν ξυλομεταζολίνη, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν πρήξιμο του βλεννογόνου, το οποία για χρόνια μπορεί να μη θεραπεύεται.
Περιβαλλοντικοί ερεθιστικοί παράγοντες που προκαλούν κρυολογήματα μπορούν να συζητηθούν όταν μιλάμε για αγγειοκινητικά κρυολογήματα. Δηλαδή, οι διαφορές θερμοκρασίας, η απότομη αύξηση ή πτώση της θερμοκρασίας, μπορεί να οδηγήσουν σε κρυολογήματα και αλλεργίες στο κρύο, για παράδειγμα. Επίσης, η σκόνη, η αιθαλομίχλη, οι μυρωδιές και τα αρώματα μπορούν να προκαλέσουν ξαφνική καταρροή. Οι επαγγελματικοί ερεθιστικοί παράγοντες δεν πρέπει επίσης να αποκλείονται. Δυστυχώς, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων εργάζεται σε περιβάλλον με ρύπους. Στα παιδιά, φυσικά, είναι εξαιρετικά σπάνιο επειδή δε χρειάζεται να πάνε στη δουλειά.
Η κατανάλωση ορισμένων τροφίμων μπορεί να οδηγήσει σε αλλεργική ρινίτιδα, η οποία μπορεί να απαιτεί τη χορήγηση αντι-αλλεργικών φαρμάκων για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αλλά τα πιο κοινά κρυολογήματα στα παιδιά σχετίζονται με ιογενείς λοιμώξεις.
Δηλαδή, σαφείς εκκρίσεις που διαρρέουν από τη μύτη, μπλοκάρονται, προκαλώντας πρήξιμο του βλεννογόνου, με αποτέλεσμα το μωρό να αρνείται να φάει, να θηλάζει, να έχει μια βουλωμένη μύτη, προκαλώντας σοβαρή δυσφορία και σύγχυση στην οικογένεια όταν το μωρό είναι σε μια πολύ τρυφερή ηλικία. Ο πρώτος κανόνας είναι ότι πρέπει να πλυθεί με πολύ αλατόνερο, ο αέρας στο δωμάτιο πρέπει να είναι υγρός. το παιδί θα πρέπει να μεγαλώνει σε ημικυκλική θέση, ίσως σε μια ξαπλώστρα για να αναπνέει ευκολότερα και να συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας σχετικά με τη θεραπεία για να βεβαιωθείτε ότι είναι απαραίτητο να εφαρμόσετε ρινικές σταγόνες και τη διάρκεια της εφαρμογής, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Δεν είναι κακή ιδέα να κάνετε εισπνοές με αλατούχο διάλυμα, ωστόσο, φροντίστε να μιλήσετε πρώτα στον παιδίατρό σας.
Ωστόσο, όταν η έκκριση από τη μύτη γίνεται πιο κιτρινωπή ή πρασινωπή, τότε είναι απαραίτητο να λαμβάνετε ρινικές εκκρίσεις και να ελέγχετε την αιτία αυτής της ρινικής καταρροής, επειδή εκτός από ιογενείς λοιμώξεις, πολύ συχνά, συσσωρεύονται βακτηρίδια που μπορούν να οδηγήσουν σε κάποια επιπλοκή. Οι επιπλοκές της ρινίτιδας είναι συνήθως ωτίτιδα, δηλαδή φλεγμονή των αυτιών ή βήχας – φαρυγγίτιδα ή βρογχίτιδα, αλλά είναι λιγότερο συχνές στην παιδική ηλικία.
Δυστυχώς, το συχνό κρυολόγημα μπορεί να προκαλέσει διόγκωση της τρίτης αμυγδαλής ή αντίστροφα – με αύξηση του τρίτου μεγέθους της αμυγδαλής, μπορεί να εμφανιστούν συχνά κρυολογήματα και ρινική συμφόρηση. Επομένως, αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη, και όταν η ρινική καταρροή έχει διαρκέσει περισσότερο από δύο ή τρεις εβδομάδες και δεν επηρεάζεται από τη θεραπεία, πρέπει να γίνει διαβούλευση με ΩΡΛ. Φυσικά, η παρουσία ρινικής καταρροής δεν είναι το μόνο σύμπτωμα μιας διευρυμένης τρίτης αμυγδαλής. Είναι επίσης το ροχαλητό, το να κοιμάσαι το βράδυ με το στόμα σου ανοιχτό, να πνίξεις τα δόντια σου. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και όταν είναι όρθια, αναπνέουν από το στόμα. Έχουν μια πολύ τυπική έκφραση του προσώπου, με ανοιχτό στόμα, παρουσιάζουν περίεργα αναπνευστικά σχήματα. Πολύ συχνά ο γιατρός δεν χρειάζεται καν εξέταση για μια διευρυμένη τρίτη αμυγδαλή – μπορεί να μαντέψει ότι υπάρχει πρόβλημα με αυτήν από την ίδια την εμφάνιση του παιδιού.
Μια άλλη επιπλοκή που εμφανίζεται συχνά σε μεγαλύτερα παιδιά είναι η ιγμορίτιδα. Οι κοιλότητες των κόλπων είναι δύο άνω γνάθοι, αιμοειδείς, μετωπικές – γενικά υπάρχουν πέντε κοιλότητες κόλπων, οι οποίες γεμίζουν με αέρα και επικαλύπτονται στο εσωτερικό με τον βλεννογόνο, ο οποίος επικαλύπτει και τη μύτη στο εσωτερικό. Έτσι, όταν υπάρχει φλεγμονώδης διαδικασία στο ρινικό βλεννογόνο, μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη διαδικασία στις κοιλότητες των κόλπων, κάτι που οδηγεί τελικά σε ιγμορίτιδα – μια οξεία φλεγμονή των κόλπων – και οι αγωγοί από τους οποίους ρέει η έκκριση από τους κόλπους στη μύτη έχουν ήδη μπλοκαριστεί.
Αυτή είναι μια πιο σοβαρή λοίμωξη. Απαιτεί μακρύτερη θεραπεία και υποχρεωτική εξέταση από το γιατρό του τρίπτυχου «αυτιά-μύτη-λαιμός». Θα μπορούσατε εύκολα το καταλάβετε από το γεγονός ότι το παιδί σας έχει κρυολόγημα για περισσότερο από δύο εβδομάδες. η διαρροή ή η εμφύσηση είναι κίτρινη-πράσινη. το παιδί πάσχει από πονοκέφαλο και μερικές φορές έχει πολύ κακή αναπνοή και πυρετό. Πολύ συχνά στην ιγμορίτιδα, η θερμοκρασία αυξάνεται.
Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι η ιγμορίτιδα κάτω των 4 ετών είναι εξαιρετικά σπάνια επειδή το παιδί σας δεν έχει στην πραγματικότητα κοιλότητες κόλπων ακόμη, αναπτύσσονται πολύ αργότερα. Η θεραπεία είναι αντιβιοτική. Είναι απαραίτητο ή τουλάχιστον επιθυμητό, εάν υπάρχει χρόνος για αυτό, να απελευθερωθούν εκκρίσεις λαιμού και ρινική έκκριση εκ των προτέρων προκειμένου να προσδιοριστεί η αιτία και στη συνέχεια να γίνει μια μακρά θεραπεία με αντιβιοτικά και φυσιοθεραπεία. Μην υποτιμάτε τη θεραπεία, σε περίπτωση που το παιδί σας έχει αναπτύξει ιγμορίτιδα. Είναι πολύ αποτελεσματική, ακόμη και σε άτομα με χρόνια ιγμορίτιδα, συνιστάται την άνοιξη και το φθινόπωρο να κάνετε μία πορεία θεραπείας, ώστε να μην επαναληφθεί η ιγμορίτιδα.